31 mei 2015

Welcome new friend

Na 6 jaar trouwe dienst werd het toch eens tijd om mijn oud fototoestel te vervangen. Dat was een Powershot van Canon, een bridge-toestel waarmee je alles kan, van macro tot superzoom. 
Het werkt nog steeds goed, maar er zit een dode pixel in, die je in elke foto ziet en ik was ook niet meer zo tevreden van de fotokwaliteit. En het was nogal zwaar, ondanks dat het niet zo groot is, door de 4 AA-batterijen die er in zitten.

Tijd voor een nieuwe dus, een spiegelreflex. Ik heb ook even naar de nieuwe systeemcamera's gekeken, maar die zijn mij nog te duur, zeker als je er eentje met een viewfinder wilt hebben, wat ik toch noodzakelijk vind om makkelijk foto's te kunnen nemen. 
Het werd uiteindelijk een Nikon D3200, een instapmodel, om alles weer te ontdekken. Ik wou graag eentje die nog niet te groot was en dus nog makkelijk mee op reis te nemen is. En een lens met iets groter bereik, zodat ik niet van lens moet wisselen. 

Dus nu de handleiding goed lezen en alle functies ontdekken en dan wat oefenen zodat ik in New York mooie foto's kan nemen.


26 mei 2015

Typografie: posters

Op mijn 30 in 30 lijst schreef ik dat ik wat meer wil oefenen met typografie. Posters of kaartjes maken met zelfgeschreven quotes of teksten.
Ik heb me dit weekend al eens aan de grote kader gezet die in mijn zithoek staat, maar voorlopig enkel gevuld was met behangpapier van de Ikea. Ik koos een mooie songtekst om er op te zetten en na een paar uur zeer geconcentreerd tekenen heb ik nu een inspirerende blikvanger op de plankjes staan.
































Voor een vriendin haar nieuwe huisje maakte ik ook nog een opbeurende poster als housewarming kadootje.

23 mei 2015

Palmyra en Syrië


De laatste dagen was het al heel vaak in het nieuws, de stad Palmyra in Syrië werd veroverd door IS en nu wordt er door iedereen gevreesd dat de archeologische site ook vernietigd zal worden.
Het doet mij telkens terug denken aan mijn reis met Joker in 2009, waar we ook Syrië bezochten. En hoe gelukkig wij mochten zijn dat we het echte, prachtige Syrië nog gezien hebben.
Ik heb er al vaak aan gedacht om over Syrië te schrijven op mijn blog. Met al die verwoestingen, doden en vluchtelingen over de jaren heen. Elke keer een steek in je hart als je er weer eens over leest. Dus vond ik het nu toch eens tijd om mijn ervaringen met Syrië neer te schrijven en het prachtige land van voor de oorlog te tonen. Hopende dat iedereen het ooit zelf terug kan gaan ontdekken ter plekke.
We gaan even terug naar juli 2009. Ik vertrok samen met 11 anderen voor 28 dagen naar het Midden Oosten, mijn eerste groepsreis met Joker. Een overland van Turkije, via Syrië en Jordanië naar Egypte.
Op voorhand kreeg ik al veel opmerkingen: 'Syrië, is het daar wel veilig?'. Tuurlijk dat. We kwamen er heel veel vriendelijke mensen tegen, die blij waren dat we hun niet als terroristen zagen en hun mooie land wouden komen ontdekken.
Zoveel mooie herinneringen: een gesprek met vrouw en dochter in het Frans, een gratis 'pizza' die we kregen na een bezoekje aan een 'dode' stad, lekker eten in een herenhuis of in de oase midden in de woestijn. Op de foto met Sjietische vrouwen in hun moskee,...Je zag er natuurlijk ook de arme kant, onafgewerkte huizen, veel afval, afgelegen dorpjes waar de mensen in 'bijenkorf'huizen van modder woonden, de stroom die een paar uur per dag afgezet werd,...
Maar dit is en blijft mijn mooiste reis tot nu toe. Eentje die voor altijd bij blijft.

Bij onze eerste stop in Aleppo bezochten we de moskee en de citadel. Er stormden een hoop nieuwsgierige kinderen op ons af, want nu waren wij de toeristische attractie: blanke mensen zagen ze daar niet veel. En dan nu weten dat de moskee die we bezochten er enkele jaren geleden al zo uit zag.

Hama, de stad van de Noria's (houten raderen) dat vroeger ook al heel wat oorlog kende.

We bezochten de burcht van Saladin, een toeristische trekpleister onder de Syriërs. Dit was hun grote held die het opnam tegen de kruisvaarders. Grappig weetje trouwens: je komt soms Syriërs tegen met ros haar, zij zouden het resultaat zijn van enkele romantische gebeurtenissen tussen de kruisvaarders en Syriërs.(rechtsonder)
Sergilla, een dode stad, verlaten in 600 voor Christus, waar je tussen de overblijfselen kan ronddwalen.(rechtsboven)
We speelden zelfs verstoppertje tussen de overblijfselen van de San Simeon kerk, waar een monnik 37 jaar op een pilaar heeft gezeten. (links)





Krak des Chevaliers, een burcht waar heel wat gestreden werd tussen de kruisvaarders en o.a. Saladin. Een van de best bewaarde burchten waar je iets verderop heel lekkere mezze's kon eten.


En dan Palmyra, waar je na een paar uur rijden door de woestijn, waar je niets anders tegen komt dan zand en bedoeïenen, ineens in een oase terecht komt. Met een super grote archeologische site, waar je een hele zuilenrij terugvindt, de tempel van Bel, een mooi bewaard theater, tetrapylonen, torengraven....
Je kon er vrij rondlopen, geen hekjes die zeggen waar je mag komen en waar niet. Waarschijnlijk niet de beste manier om alles te bewaren, maar het maakt de ervaring wel veel echter en indrukwekkender. Het was er heet, maar wel supermooi.


In de hoofdstad Damascus bezochten we de Omajjaden moskee, de sjiitische moskee en de indrukwekkende soek. Aan de ambassade vroegen we toestemming om Quneitra te bezoeken. Een stadje in de Golan Hoogvlakte aan de grens met Israël, waar er in de jaren '60 hard gevochten werd tussen beide landen. Het stadje werd volledig plat gegooid en is nu verlaten. Het werd daarna onder controle gehouden door de UN.
Bij het bezoek kregen we een soldaat mee, die ons rondleidde. We liepen rond in een ziekenhuis vol kogelgaten, overal lagen er resten van platgebombardeerde huizen, in de verte zag je de controlemasten van Israël,...
Heel indrukwekkend, vooral als je nu weet dat bijna heel Syrië er zo uit ziet en zelfs nog 100 keer erger.

Na Damascus, bezochten we in Bosra het theater nog, voor we de grens overstaken naar Jordanië. Wat een groot contrast was dat, Syrië was arm en 'onafgewerkt', helemaal niet toeristisch. Terwijl Jordanië heel toeristisch is, rijk en modern. Heel wat toegankelijker en makkelijker te doorreizen voor de gewone toerist.
De reis ging nog 2 weken verder door Jordanië en Egypte. Maar Syrië is toch (samen met Jordanië) het meeste blijven hangen. Het is te hopen dat er snel een einde komt aan de oorlog en dat we er ooit terug op vakantie kunnen gaan.


7 mei 2015

30 in 30: maand 1 en 2

Er zijn alweer 2 maanden voorbij gevlogen na mijn verjaardag. Tijd dus om eens te kijken hoe het met mijn doelstellingen staat voor dit 30ste levensjaar. De volledige lijst kan je hier steeds bekijken.

2. 30 boeken lezen.
Er werden 6 boeken gelezen. En dat waren allemaal young adults :). De laatste jaren ben ik veel jeugdboeken aan het lezen in plaats van altijd maar die volwassenenthrillers. Verademend om je nog eens onder te dompelen in allerlei andere (fantasie)werelden. Meestal lees ik ze dan wel in het Engels, dat is net iets moeilijker maar ook gewoon leuker om ze in hun oorspronkelijke taal te lezen. En zo onderhouden we ons Engels.

Dit las ik:
 - Saeculum - Ursula Poznanski: 
Over een middeleeuws spel midden in de bossen waarbij er een vloek tot leven lijkt te komen. Het was een goed boek waarbij je echt meegezogen wordt in het verhaal en de spannende sfeer en je alleen maar verder wilt blijven lezen.
- The fault in our stars - John Green:
Het alom gekende boek van John Green. Mooi boek, nu de film nog zien.
- More than this - Patrick Ness: 
Na de Chaos Walking Trilogie en A monster calls heb je sowieso hoge verwachtingen van zijn volgende boeken. Dit boek gaat over de vraag wat er gebeurt als je sterft. Is er een hiernamaals? Mooi en verrassend boek met een einde dat wel even blijft hangen. De moeite!
- Eve & Adam - Michael Grant & Katherine Applegate:
Over het maken van de ideale jongen. In het echt, met nieuwe bio-technologieën enzo. 
Goed idee maar niet heel ver uitgewerkt en een beetje oppervlakkig. Beetje in dezelfde stijl als de Bzrk-triologie.
- The new world - The wide, wide sea - Snowscape - Patrick Ness:
3 kortverhalen die horen bij de Chaos Walking Trilogie, die ik nu pas ontdekte. Leuke aanvullingen op de boeken met wat extra informatie over de personages. En omdat het maar korte verhaaltjes zijn tel ik deze maar als 1 gelezen boek.
- De labyrintrenner - James Dashner:
Eerste keer dat ik de film eerder zag dan dat ik het boek las. En dat was toch niet zo fantastisch, je blijft het met de film vergelijken en hier viel dat wel tegen omdat de film totaal anders is dan het boek. In het begin raakte ik ook niet zo goed weg in het boek door het rare taaltje van de jongens. Waarschijnlijk komt het in het Engels wel beter over, maar nu voelde het wat geknutseld aan. 
Volgende keer dus toch eerst het boek lezen en dan pas de film kijken.
6. Terug gaan sporten.
Het begin werd gemaakt. Een klein begin: wat wandelen en sinds een paar dagen ben ik yoga aan het proberen met YouTube filmpjes en dan doe ik erna nog wat BBB-oefeningetjes. Volhouden nu en ook nog eens in het zwembad geraken.
10. Een reeks geboortekaartjes maken.
Toch al 1 nieuw ontwerpje erbij!
13. De tuin afwerken en er een bbq in geven.
Het tuinplan is klaar, nu nog uitgevoerd krijgen. Tegen de zomer zal moeilijk worden, maar hopelijk lukt het toch om de verharding en de grondwerken op korte termijn klaar te krijgen.
17. Meer bloggen.
Er werden 9 berichten geschreven (dit incluis). Dat is er perfect 1 per week :).
18. Opruimen, opruimen!
Ook hier al heel wat actie. Omdat de ouders binnenkort verhuizen werden al mijn oude spullen die daar op de zolder stonden naar hier gebracht. Maar daar had ik natuurlijk niet genoeg plaats voor, dus werd het tijd om eens goed op te ruimen. Er werd heel wat bij het papier gezet, weggegooid of bewaard in mijn kast. De dozen en laden kregen allemaal labeltjes zodat ik alles snel terug kan vinden. De voor en na foto's:

Nu moet enkel de kelder nog opgeruimd worden, maar dat kan pas als mijn tuin af is en er heel wat spullen naar het tuinhuisje kunnen.
21. 10 nieuwe recepten uitproberen.
Nog niet echt een middagmaal, maar ik heb wel al een geslaagde poging achter de rug met het maken van zelfgemaakt vanille-ijs. Zonder ijsmachine. Mmmm.

30. Hasselt wat beter leren kennen.
In het maandelijkse krantje van Hasselt stonden de geluksplekjes van de stad opgesomd. Natuur, museums,... Ideaal om Hasselt wat beter te leren kennen dus.
Op een zonnige lentedag ben ik al samen met de ouders de Japan Tuin gaan verkennen. Het was al van 2003 geleden dat ik daar nog geweest was (met school) en nu de bomen allemaal in de bloesems stonden was het het ideale moment om nog eens langs te gaan.




Zo, dat was het. Op naar meer!

2 mei 2015

De vliegende tijger en de stolp

Donderdag liep ik na het werk nog even door de stad. En ineens viel mijn oog op een nieuwe etalage. Omdat het op dat moment begon te gieten had ik een goed excuus om die winkel even te gaan verkennen. Het bleek de Flying Tiger te zijn, die die dag opende in Hasselt. Het was er dan ook druk, maar wat een leuke spulletjes!
Mijn handen zaten op dat moment al vol met postpakketjes dus ging ik vandaag nog eens terug. Ik heb me moeten inhouden maar heb toch een paar leuke spulletjes meegenomen.
In een van de postpakketjes die ik donderdag ben gaan oppikken zat een grote glazen stolp van de Hema. Die had ik online besteld, want in de winkel zelf was die niet verkrijgbaar.
Nu nog iets zoeken of knutselen om er onder te zetten, maar ondertussen heb ik weer een leuk hoekje bij op de boekenkast.